Αἰακίδας

Αἰᾰκίδας (Αἰακίδᾳ, -αν; -αι, -ᾶν, -αις, -ας.)

a son of Aiakos

Αἰακίδᾳ παρὰ Πηλεῖ P. 3.87

ἀλλ' Αἰακίδαν καλέων ἐς πλόον i. e. Telamon I. 6.35 “ΠηλέιΑἰακίδᾳ.” I. 8.39

b descendant of Aiakos pl., ἐχρῆν δέ τινἔνδον ἄλσει παλαιτάτῳ Αἰακιδᾶν κρεόντων τὸ λοιπὸν ἔμμεναι i. e. Neoptolemos N. 7.45

Ἀχιλεύς, οὗρος Αἰακιδᾶν I. 8.55

ἀπείρονας ἀρετὰς [Αἰακ]ιδᾶν (supp. Turyn.) Pae. 6.177

c fig., people of Aigina

Αἰακιδᾶν τ' εὐερκὲς ἄλσος O. 13.109

ἁ δικαιόπολις ἀρεταῖς κλειναῖσιν Αἰακιδᾶν θιγοῖσα νᾶσος P. 8.23

τηλαυγὲς ἄραρε φέγγος Αἰακιδᾶν αὐτόθεν N. 3.64

δέξαιτο δ' Αἰακιδᾶν ἠύπυργον ἕδος N. 4.11

ἐκ δὲ Κρόνου καὶ Ζηνὸς ἥρωας αἰχματὰς φυτευθέντας καὶ ἀπὸ χρυσεᾶν Νηρηίδων Αἰακίδας ἐγέραιρεν N. 5.8

Αἰακίδαις ἔρνεα πρῶτος λτ;ἔνεικενγτ; ἀπ' Ἀλφεοῦ N. 6.17

ἐπεί σφιν Αἰακίδαι ἔπορον ἔξοχον αἶσαν ἀρετὰς ἀποδεικνύμενοι μεγάλας N. 6.46

πόλιν γὰρ φιλομόλπων οἰκεῖ δορικτύπων Αἰακιδᾶν N. 7.10

τὸ δ' ἐμόν, οὐκ ἄτερ Αἰακιδᾶν, κέαρ ὕμνων γεύεται I. 5.20

ὦ χρυσάρματοι Αἰακίδαι I. 6.19

ἁ μὲν πόλις Αἰακιδᾶν fr. 242.